Wikileaks’ın hikayesini artık herkes biliyor. Site aylardır ABD’nin sırlarını ifşa ediyor. Dünya ABD’nin savaş suçlarını uzun süredir bu siteden öğreniyor.
Peki belgeler doğru mu?
ABD bugüne kadar hiçbir belgeyi yalanlamadı. Aksine doğru olduğu pek çok açıklamasıyla anlaşıldı.
Kısacası Julian Assange, Mehmet Baransu değil.Dünyada aylardır konuşulan bu site Türkiye ile ilgili belgeleri yayınlıyor.
Bunun haber değeri yok mudur? Medyanın bu belgeleri delik deşik etmesi gerekmez mi?
Peki, Türkiye medyası buna karşın ne yaptı?
Belgelerde hükümet adına sorunlu ne varsa üzerinden atladı. Uzun saatler boyunca merkez medyanın tamamında belgeler ile ilgili verilen tek haber şöyleydi:
“ABD'li diplomatlara göre Erdoğan; ****** ile aynı idealleri paylaşan bir harekete liderlik ediyor. O işkolik, inatçı, mükemmeliyetçi biri fakat despotik değil.”
Bakınız şimdi sizi bu ifadelerin geçtiği belgeye götürelim.
Belge 26 Temmuz 2007 tarihinde ABD’nin Türkiye Büyükelçilinden ABD’ye gönderilmiş. Belgenin konusu şu:
“Başbakan Erdoğan’a içeriden bir bakış”Başbakan Erdoğan’a çok yakın bir isim Başbakan Erdoğan hakkındaki düşüncelerini Büyükelçi Ross Wilson’a anlatıyor. Wilson bu görüşmeyi kaleme alarak, Erdoğan’a yakın ismin görüşlerini ABD’ye iletiyor. Kısacası yukarıdaki görüşler, ABD’nin veya büyükelçinin değil Erdoğan’a yakın bir ismin Erdoğan hakkındaki görüşleri.
Ancak merkez medyanın bu kadar belge arasından görebildiği yalnızca bu oldu. Bütün gece boyunca belgelerde yalnızca bu ifadeleri görebildiler. O da sözlerin kaynağını bile görmediler.
İşte buna “dalkavukluk” diyoruz.
Türk medyası, bütün gece boyunca yayınlanan belgelerde iktidara ilişkin rahatsız edici ifadeleri nasıl devreden çıkarırız diye çalıştı. Sonunda da komik duruma düştü. Örneğine yalnızca totaliter rejimlerde yaşanabilecek haliyle gerçekleri bırakıp masallar anlattı.
Sonunda Wikileaks'ı da "yandaş" yaptı.Bir kez daha güvenilir olmadığını, iktidarın övülmesi dışında gazetecilik yapamadığını gösterdi.Nihayetinde saçlar jöleyle dik durdu, ancak haberler dik durmadı...
